ugrupowanie — n I 1. rzecz. od ugrupować. 2. lm D. ugrupowanieań «grupa ludzi reprezentujących określone poglądy polityczne, społeczne itp.» Ugrupowania lewicowe, opozycyjne. 3. lm D. ugrupowanieań wojsk. «ustawienie żołnierzy, pododdziałów i oddziałów w… … Słownik języka polskiego
frakcja — ż I, DCMs. frakcjacji; lm D. frakcjacji (frakcjacyj) 1. «odłam partii, stronnictwa, ugrupowanie wewnątrz partii, stronnictwa mające własny ośrodek kierowniczy, dyscyplinę i program działania różne od programu całej partii (stronnictwa)» Frakcja… … Słownik języka polskiego
opozycja — ż I, DCMs. opozycjacji; lm D. opozycjacji 1. «przeciwstawianie się komuś (czemuś) indywidualnie i doraźnie lub zespołowo w sposób zorganizowany; przeciwdziałanie, opór, protest» Gwałtowna, ostra opozycja. Opozycja przeciw komuś, czemuś. Budzić,… … Słownik języka polskiego
polityczny — politycznyni 1. «dotyczący zagadnień ustroju państwa, działalności rządu, partii, stosunków między państwami; związany z polityką, zajmujący się polityką» Dyskusja polityczna. Literatura polityczna. Manewr polityczny. Poglądy polityczne. Program… … Słownik języka polskiego
opozycja — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. opozycjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}astr. {{/stl 8}}{{stl 7}} położenie ciała niebieskiego po przeciwnej stronie nieba niż Słońce {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
antymonarchistyczny — antymonarchistycznyni «występujący przeciwko monarchii, zwalczający monarchię» Antymonarchistyczne ugrupowanie … Słownik języka polskiego
asocjacja — ż I, DCMs. asocjacjacji; lm D. asocjacjacji (asocjacjacyj) 1. «w psychologii: łączenie się ze sobą wrażeń, wyobrażeń; związek między przedstawieniami polegający na tym, że przypomnienie lub uświadomienie sobie jednego z nich przywołuje na myśl… … Słownik języka polskiego
cenoza — ż IV, CMs. cenozazie, blm biol. «ugrupowanie wielu gatunków organizmów roślinnych lub zwierzęcych tworzące pewną całość; zespół biologiczny» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
falanga — ż III, CMs. falangandze; lm D. falangaang 1. «zastęp, gromada idące ławą; zwarty tłum; zbity rząd, szereg» Falanga ludzi. Falanga wielbicieli, zwolenników. Falangi ptaków. Iść, wejść zwartą falangą. 2. hist. «w starożytnej Grecji, Macedonii i… … Słownik języka polskiego
fitocenoza — ż IV, CMs. fitocenozazie, blm bot. «naturalne ugrupowanie w przyrodzie roślin o określonym składzie, strukturze itp., uwarunkowane czynnikami klimatyczno geologicznymi» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
